σολωμος

σολωμος
......................................................................................"Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη"
...σελίδες των συντακτών της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα"...

~

...................................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - Translate

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ - ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ «Ο αγώνας όσων συμμετέχουν σε στάση πληρωμών σύμφωνα με το σύνταγμα συνεχίζεται. Το κράτος ήδη έχει χάσει 90 δις από ανεξόφλητα χρέη.»

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Nα φυτέψεις μαζί μας τη λύση στα μεταλλαγμένα!

Greenpeace Eλλάδα

Η νέα καλλιεργητική περίοδος έχει ήδη ξεκινήσει κι εμείς δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε πότε οι εταιρείες και ο υπουργός θα κινητοποιηθούν ώστε να απεξαρτηθούν από την ακριβή και συχνά μεταλλαγμένη σόγια. 
Βάλαμε στόχο μέχρι τις 23/11 να μαζέψουμε 5.000 ευρώ, ώστε να φυτέψουμε ένα χωράφι με ελληνικά, κτηνοτροφικά κουκιά. 
Τους μήνες που θα ακολουθήσουν θα τα φροντίζουμε, μέχρι και την άνοιξη που θα τα θερίσουμε. Έπειτα θα τα μεταποιήσουμε σε ζωοτροφή για ζώα που θα παράξουν γάλα, δείχνοντας έτσι τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να παραχθούν ποιοτικά ζωικά προϊόντα, χωρίς χρήση σόγιας (εισαγόμενης ή μη). 

Μπορούμε να το καταφέρουμε μόνο με τη δική σου συμμετοχή.

Στην ειδική σελίδα που ετοιμάσαμε, διάλεξε το ποσό που μπορείς να προσφέρεις. Είτε μικρό είτε μεγάλο, να ξέρεις ότι είναι εξίσου σημαντικό για να πραγματοποιηθεί αυτή η δράση. Για κάθε ποσό υπάρχει και ένα συμβολικό δώρο, που θα σου θυμίζει ό,τι με τη δική σου συμμετοχή, θα συμβάλλουμε ώστε να γίνει η χώρα μας και πάλι παραγωγική, με τρόπο που στηρίζει την οικονομία και προστατεύει το περιβάλλον και την υγεία μας.

Greenpeace Ελλάδα  gpgreece@mailing.greenpeace.org

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Τι λένε οι παραγωγοί της Ρόδου για τους ψεκασμούς και τις ορμόνες στα προϊόντα

Τι λένε οι παραγωγοί της Ρόδου για τους ψεκασμούς και τις ορμόνες στα προϊόντα
Υπάρχουν καλλιέργειες σταφυλιών με ορμόνες και χωρίς. Η διαφορά είναι εμφανής στο μάτι λόγω του μεγέθους της ρώγας του σταφυλιού.Στη λαϊκή συναντήσαμε έναν παραγωγό που δεν χρησιμοποιεί τέτοια φάρμακα και μιλήσαμε μαζί του για το συγκεκριμένο θέμα. 
πηγή: tvkosmos.gr/

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Εγκληματική για τους Έλληνες αγρότες απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απαγόρευση φύτευσης αμπέλων σε όλη την Ελλάδα

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Κ.Ο. ΤΗΛ. (210) 3707970
FAX: (210) 3707976
e-mail: anexartitoiellines@parliament.gr


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 


ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ
ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ
 ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΑΜΠΕΛΩΝ

«ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΑΠΟΦΑΣΗ - ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΜΦΙΑΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ. Η ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΥΜΑΤΑ»

Την εγκληματική για τους Έλληνες αγρότες απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των πειθήνιων Ελληνικών κυβερνήσεων σχετικά με την απαγόρευση φύτευσης αμπέλων σε όλη την Ελλάδα και ειδικότερα στην Κεφαλονιά στηλιτεύει με Ερώτησή του προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθανάσιο Τσαυτάρη ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ υπό τη βουλευτική εποπτεία του οποίου βρίσκεται και αυτή η Εκλογική Περιφέρεια.

Σύμφωνα με τον Τέρενς Κουίκ, «με βάση Κοινοτική Απόφαση αλλά και Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαγορεύεται η φύτευση αμπέλων με οινοποιήσιμες ποικιλίες έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015»!

Και επειδή όπως φαίνεται το ελληνικό κράτος επιθυμεί να βάλει την ταφόπλακα στην ελληνική αγροτική παραγωγή, στην εμφιάλωση και στο εμπόριο με ένα από τα πρώτα θύματα την Κεφαλονιά, όσοι πολίτες αρνηθούν να ακολουθήσουν τη γραφειοκρατική διαδικασία που απαιτείται, υποχρεούνται να εκριζώσουν τα αμπέλια τους ιδία δαπάνη ενώ σε περίπτωση που δεν δεχθούν να υλοποιήσουν την απόφαση της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης, επιβαρύνονται με πρόστιμο ύψους 12.000 ευρώ ανά στρέμμα.
Όπως επισημαίνει ο Πολιτευτής Κεφαλληνίας-Ιθάκης των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Σταύρος Λυκούδης, «τόσο η Κεφαλονιά όσο και η Ιθάκη, περιοχές που βασίζονται στην αγροτική παραγωγή πέρα από τον τουρισμό, με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή και εμφιάλωση ποιοτικού οίνου, διεθνούς γνωστού, πλήττονται από τις παραπάνω αποφάσεις».

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης.

ΤΕΡΕΝΣ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΙΚ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΣΑΥΤΑΡΗ

ΘΕΜΑ: ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΑΜΠΕΛΩΝ

Κύριε Υπουργέ,
Όπως είναι γνωστό, εδώ και αρκετά χρόνια επιχειρείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τις πειθήνιες Ελληνικές κυβερνήσεις η υποβάθμιση και η μείωση της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και με βάση τη κοινοτική απόφαση (ΚΑΝ 479/2008) αλλά και τις οδηγίες :
α. Παράτυπες φυτεύσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1998 (Κ.Υ.Α. 286839/2-4-2009) και
β. Παράνομες φυτεύσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά τις 31 Αυγούστου 1998 (Κ.Υ.Α. 286839/2-4-2009)
απαγορεύεται η φύτευση αμπέλων με οινοποιήσιμες ποικιλίες έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.
Όπως επισημαίνει ο Πολιτευτής Κεφαλονιάς - Ιθάκης των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Σταύρος Λυκούδης, τόσο η Κεφαλονιά όσο και η Ιθάκη, περιοχές που βασίζονται στην αγροτική παραγωγή πέρα από τον τουρισμό, με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή και εμφιάλωση ποιοτικού οίνου, διεθνώς γνωστού, πλήττονται από τις παραπάνω αποφάσεις.
Ποιο αναλυτικά, για να έχει το δικαίωμα κάποιος παραγωγός να φυτεύει νέο αμπέλι, πρέπει να αποκτήσει δικαιώματα φύτευσης ακολουθώντας μια εξαιρετικά γραφειοκρατική διαδικασία.
Τα δικαιώματα φύτευσης κατατάσσονται σε τρείς κατηγορίες:
1. Νέο δικαίωμα φύτευσης
2. Δικαίωμα αναφύτευσης
3. Δικαίωμα φύτευσης που παρέχεται από Αποθεματικό

Για φυτεύσεις εκτάσεων μικρότερες του στρέμματος δεν απαιτείται δικαίωμα φύτευσης, εφόσον ο καλλιεργητής δεν έχει άλλο αμπέλι και η παραγωγή προορίζεται αποκλειστικά για προσωπική κατανάλωση εντός της εκμετάλλευσης.
Οι φυτεύσεις εκτάσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά παράβαση των παραπάνω είναι παράνομες και κατατάσσονται σ’ αυτές που πραγματοποιήθηκαν πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1998 και σ’ αυτές που πραγματοποιήθηκαν μετά τις 31 Αυγούστου 1998.
Οι καλλιεργητές που έχουν φυτευτεί δίχως το αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης μετά την 31η Αυγούστου 1998, δεν νομιμοποιούνται και υποχρεούνται να εκριζώσουν τα αμπέλια τους ιδία δαπάνη με βάση τις παραπάνω οδηγίες, βάζοντας ταφόπλακα στην αγροτική παραγωγή. Στην περίπτωση που δεν προβούν στην εκρίζωση αμέσως, επιβάλλεται χρηματική ποινή 12.000 € ανά στρέμμα, που ισχύει για ένα έτος από την κοινοποίηση του προστίμου, μετά την παρέλευση του οποίου διπλασιάζεται, εφόσον η παράνομη φυτεμένη έκταση συνεχίζει να υφίσταται.

Τα ερωτήματα που ανακύπτουν και ζητώ να απαντήσετε, είναι τα εξής:
1. Για ποιο λόγο ακολουθούνται πρακτικές που μαραζώνουν και απαξιώνουν την εγχώρια αγροτική παραγωγή;
2. Πώς θα απεγκλωβιστούν όλοι οι καλλιεργητές αμπέλου χωρίς να χρειαστεί να ξεριζώσουν τις φυτείες τους ή να πληρώσουν πρόστιμο ;
3. Ποια είναι τα μέτρα που σχεδιάζονται για την ανάπτυξη της αγροτική παραγωγής και την ενθάρρυνση ανέργων να ασχοληθούν με τη γεωργία;
4. Σε μια περίοδο που η ανεργία μαστίζει την Ελληνική κοινωνία και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου συνεχίζει να υφίσταται με αποτέλεσμα την εξάρτηση της χώρας από τους εταίρους μας, δεν πρέπει η ενθάρρυνση των αγροτών και των νέων ανέργων να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή, να είναι μονόδρομος;

Ο ερωτών Βουλευτής
Τέρενς - Νικόλαος Κουίκ

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Πάτρικ Λη Φέρμορ: «πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε τα βιβλία μας»



Patrick Leigh Fermor (1915-2011)



Ταξιδιώτης από τα νεανικά του χρόνια, ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας, ως γνήσια αναγεννησιακή φυσιογνωμία περπάτησε παράλληλα τα μονοπάτια της γνώσης και της δράσης. Συχνά έλεγε ότι «πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε τα βιβλία μας». Έκανε την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του και ως “σύγχρονος Λόρδος Μπάυρον”, όπως έγραψε η “Ντέιλι Τέλεγκραφ”, αγάπησε την πατρίδα μας, μίλησε τη γλώσσα μας, έγραψε για την Ελλάδα και έζησε σ’ ένα μικρό χωριό της. Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ μπορεί να έφερε τον τίτλο του σερ, αγαπούσε ωστόσο να τον φωνάζουν Παντελή οι συγχωριανοί του στην Καρδαμύλη. Ο μεγάλος φίλος της χώρας μας πέθανε στα 96 του χρόνια την Παρασκευή μετά από μακρά ασθένεια.
Ο μεγάλος ταξιδιωτικός συγγραφέας πρώτα έζησε και μετά έγραψε. Και έζησε τα πάντα, από ταξίδια από τη μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη, μέχρι το σχέδιο απαγωγής ενός Γερμού αξιωματικού στην υπό κατοχή Κρήτη τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως πάνω απ’όλα, έζησε και αγάπησε με πάθος την ίδια την Ελλάδα. Μέχρι το τέλος.

Ο Patrick Leigh Fermor μπορεί να έχει γράψει μερικά από τα πιο διάσημα ταξιδιωτικά βιβλία και να έχει τιμηθεί γι’αυτά, όμως ίσως η σημαντικότερη ιστορία που αφήνει πίσω του -καθώς πέθανε το απόγευμα της Παρασκευής 10 Ιουνίου- είναι η περιπέτεια της ίδιας της ζωής του. Τόσο πλούσια σε εμπειρίες, τοποθεσίες και αναπάντεχες εναλλαγές, που δεν είναι καθόλου να απορείς πώς μπόρεσε αυτός, ένας Λονδρέζος, γιος ενός Sir, να αναπνεύσει τον κόσμο γύρω του, να κατανοήσει τα κρυμμένα του μυστικά, και να φωτίσει με τα βιβλία του τις πιο αδιόρατές του λεπτομέρειες.

Μεγάλος λάτρης της χώρας μας, πέρασε εδώ τα περισσότερα χρόνια της ζωής του και συνέδεσε το όνομά του με την Ελλάδα την οποία λάτρεψε, πολεμώντας σε αυτό το έδαφος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γράφοντας κλασικά βιβλία για τη Μάνη και τη Ρούμελη, και τελικά μένοντας στην Καρδαμύλη, στα νότια της Πελοποννήσου. Αν και 96, τα χρόνια της ζωής του φαντάζουν λίγα, για έναν άνθρωπο που κατάφερε όσο ελάχιστοι να συνδέσουν την διανόηση με τη δράση, σαν ένας συνδυασμός James Bond με Λόρδο Βύρωνα.
Στο Λονδίνο γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1915. Ο πατέρας του, Sir Lewis Leigh Fermor ήταν διευθυντής του Γεωλογικού Κέντρου Ερευνών της Ινδίας, χώρα στην οποία έζησε η οικογένειά του
τον πρώτο καιρό μετά την γέννησή του – χωρίς αυτόν. Γι’αυτό και στα 4 πρώτη έτη της ζωής του τον μεγάλωσε ένας αγρότης στο Νορθάμπτον, αφήνοντάς τον να τρέχει ελεύθερα ανακαλύπτοντας τα γύρω χωράφια για όσο είχε όρεξη και δύναμη.

Η ίδια δίψα για ανακάλυψη δεν άργησε να φανεί και στις αποφάσεις του Patrick. Μετά από μια επεισοδιακή εφηβεία (που τον είδε να αποβάλλεται από σχολεία λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς) και μετά το διαζύγιο των γονιών του, έφυγε στα 18 του από την Αγγλία χωρίς να έχει τελειώσει σπουδές σε τίποτα. Αντ’αυτού, πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο: Να ταξιδέψει. Όσο πολύ μπορεί. Όπου μπορεί.

Το Δεκέμβριο του 1933 ξεκίνησε το Μεγάλο Ταξίδι, με ελάχιστα χρήματα για εφόδια. Από το Χουκ της Ολλανδίας διέσχισε τη Γερμανία του Hitler, πέρασε από την Τρασνυλβανία, έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη (την οποία, να σημειωθεί, πολύ συνειδητά αποκαλούσε έτσι ακριβώς, κι όχι Ισταμπούλ), σε ένα ταξίδι μέσα από μια ήπειρο που έβραζε, στο χείλος κοσμογονικής αλλαγής. Οι αναμνήσεις του, οι εμπειρίες του, τα μαθήματα ζωής που πήρε από αυτό το ταξίδια διάρκειας ενός έτους, θέλησε να τα καταγράψει. Κι έτσι κάπως γεννήθηκε η -ανολοκλήρωτη ακόμα- τριλογία που σημάδεψε το έργο του Fermor. Το 1977 δημοσιεύει το “Ένας Καιρός Δώρων” και το 1986 ακολουθεί το “Μεταξύ των Δασών και των Ποταμών”.

(Το τρίτο μέρος το ολοκλήρωνε στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων – έχοντας πλέον μάθει να γράφει σε γραφομηχανή. Είναι άγνωστο το στάδιο στο οποίο βρισκόταν, καθώς και το κατά πόσο είχε ακόμα φρέσκες αναμνήσεις περιστατικών που συνέβησαν σχεδόν 80 χρόνια πριν.)

Ναι λοιπόν, 9 χρόνια κενό ανάμεσα στα δύο αυτά βιβλία. Η γνωστή του τελειομανία ήταν κάτι που του απαγόρευσε να έχει μεγαλύτερο σύνολο έργου, όμως από την άλλη ευθύνεται για την ποιότητα των όσων γραπτών του παρέδωσε. Βιβλία πλήρη σε σκέψεις, γραμμένα με χιούμορ και οξυδέρκεια, γεμάτα με ουσιαστικές παρατηρήσεις για τα μέρη που ο συγγραφέας είχε επισκεφθεί, για τον τοπικό πολιτισμό, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, ακόμα και την ψυχολογία και την ταυτότητα των ντόπια. Αληθινές ηθογραφίες.

Διόλου τυχαία, μερικά από τα βιβλία που σημάδεψαν την καριέρα του, ήταν για τη Μάνη και τη Ρούμελη, περιοχές όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Στην Ελλάδα πρωτοήρθε στα 19 του, έζησε στην Αθήνα, στη Μακεδονία, σε ένα μοναστήρια στον Άθω. Η κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον υποχρέωσε να επιστρέψει στην Αγγλία, όμως η Ελλάδα δεν έφυγε ποτέ από μέσα του. Μάλιστα, λόγω ακριβώς της σχέση του με αυτήν, τοποθετήθηκε ειδικός σύνδεσμος με την Ελλάδα στον αγγλικό στρατό. Πολέμησε στην Αλβανία και πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης το 1941.

Πέρασε τον επόμενο ενάμιση χρόνο με την ταυτότητα βοσκού στην Κρήτη, ως πράκτορας των Άγγλων. Ζούσε σε απομακρυσμένες σπηλιές με αποστολή να σαμποτάρει τα σχέδια των Ναζί. Κι αν αυτό σου ακούγεται σαν μέρος κάποιας Χολιγουντιανής περιπέτειας εποχής, περίμενε να φτάσουμε στο καλό κομμάτι: Ο Fermor τον Απρίλιο του 1944 ηγήθηκε της επιχείρησης απαγωγής του Γερμανού Στρατηγού Karl Kreipe. Ενα κατόρθωμα για το οποίο ο ίδιος δεν έγραψε ποτέ γραμμή, αλλά διαδόθηκε μέσω του βιβλίου «Met by moonlight», που έγραψε ο υπαρχηγός της ομάδας του, Στάνλεϊ Μος, αλλά και της ομώνυμης ταινίας όπου τον Φέρμορ ενσαρκώνει ο Ντερκ Μπόγκαρντ.

Σχεδόν ένα μήνα διήρκησε η επιχείρηση, αρχικά με τον Fermor και τον συνεργάτη του να μεταμφιέζονται δεκανείς του γερμανικού στρατού, να σταματούν το αυτοκίνητο που μετέφερε τον Kreipe (τότε διοικητή του νησιού) και να ξεφορτώνονται τον σοφέρ και την συνοδεία του Στρατηγού. Τον έκρυψαν στο αυτοκίνητο, διέσχισαν το Ηράκλειο και διέφυγαν. Για βδομάδες προσπαθούσαν να ξεφύγουν οριστικά από τον στρατό που είχε ξεχυθεί στο κυνήγι του.

Σε μια στάση του μεγάλου αυτού ταξιδιού, κοιτώντας από μια χιονισμένη ψηλοκορφή του Όρους Ίδα, ο Kreipe ξεκίνησε την απαγγελία ενός στίχου του Ορατίου, ένα βιβλίο του οποίου κουβάλαγε πάντού μαζί του ο Fermor στη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού στα 18 του. Όπως θα υποθέσεις, εξεπλάγην – και ανέλαβε να συνεχίσει ο ίδιος την απαγγελία. Αδιανόητα, μετά από αυτό το περιστατικό οι δυο άντρες έγιναν κάτι σαν φίλοι.

(Και μιλώντας νωρίτερα για Χολιγουντιανές περιπέτειες, μετά κι από αυτό το περιστατικό δεν είναι καθόλου να απορείς που η ιστορία αυτής της απαγωγής έγινε όντως ταινία. To “Night ambush” του 1957 από το σπουδαίο κινηματογραφικό δίδυμο των Michael Powell & Emeric Pressburger βασίστηκε στο βιβλίο “Ill met by moonlight” του 1950 και εξιστορεί την απαγωγή του Kreipe. Τη μουσική μάλιστα υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης.)

Μετά το τέλος του πολέμου ο Fermor έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα (όπου γνώρισε και τον Σεφέρη) και έπειτα στην Πελοπόννησο. Το 1958 εξέδωσε τη “Μάνη” και το 1966 τη “Ρούμελη”. “Η αγάπη μου για την Ελλάδα είναι απόλυτη,” έχει πει, κάτι που θα ήταν σαφές για οποιονδήποτε έχει διαβάσει λίγες έστω σελίδες από αυτά τα βιβλία. Το 1968 παντρεύτηκε (αν και δεν απέκτησε ποτέ παιδιά), ενώ στη διάρκεια
της συναρπαστικής ζωής του τιμήθηκε με τη διάκριση OBE (μια από τις βαθμίδες ιπποτισμού της βρετανικής αυτοκρατορίας). Πριν 4 χρόνια, του αποδόθηκε η τιμή του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος της Ελλάδας, που απονέμεται σε ανθρώπους της τέχνης και του πνεύματος που ανεβάζουν το πρεστίζ της χώρας.

Όμως ό,τι διάκριση και να αναφέρεις μοιάζει λίγη, τόσο μπροστά στο έργο του μεγάλου ταξιδιωτικού συγγραφέα, όσο στη μεγάλη περιπέτεια της ζωής του, που κρύβεται πίσω από αυτό. Το BBC κάποτε τον χαρακτήρισε ως “μια συνάντηση του Indiana Jones και του Graham Greene”, και δε δυσκολεύεσαι να δεις το γιατί, μιας και τελικά η σύνοψη και μόνο της βιογραφίας του μοιάζει με το μεγαλύτερο ταξίδι
όλων: εκείνο που διασχίζει ολόκληρο τον 20ο αιώνα.

Οι φίλοι του στην Καρδαμύλη της Μάνης, όπου έζησε τις τελευταίες δεκαετίες, τον φώναζαν Παντελή (από το Πάτρικ Λι), ενώ στην Κρήτη τα χρόνια της Αντίστασης τον ήξεραν με το ψευδώνυμο Μιχάλης. Aπό το 1960 εγκαταστάθηκε στην Καρδαμύλη, στο σπίτι που σχεδίασε με τη γυναίκα του, φωτογράφο Τζόαν Λη Φέρμορ, η οποία πέθανε το 2003. Στα βιβλία του περιλαμβάνονται “Το Δέντρο του Ταξιδιώτη”, “Τα βιολιά του Σαιν Ζακ”, “Μάνη – Ταξίδια στην Πελοπόννησο”, “Ρούμελη”, “Η εποχή της Δωρεάς – Πεζός στην Κωνσταντινούπολη: Από το Χουκ της Ολλανδίας στον Μέσο Δούναβη”, “Ανάμεσα στα Δάση και τα Νερά”, “Φιλολογικές διαδρομές στην Ελλάδα” κ.ά.

πηγή: www.men24.gr

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Ένας 45 άρης "συνταξιούχος" στρατιωτικός, ξεσπά και λέει αλήθειες.



OI ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΠΡΙΝ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ

Τα τελευταία χρόνια, ακριβώς εξαιτίας της τεράστιας οικονομικής πίεσης, οι Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές έχουν μεγάλη ζήτηση με τη βεβαιότητα του μισθού και τη μονιμότητα που προσφέρουν.
Κρίνουμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε το κείμενο αυτό, που συνέγραψε ένα 45αρης απόστρατος στρατιωτικός καθώς αποκαλύπτει πολλές αθέατες πτυχές της σταδιοδρομίας στις Ένοπλες Δυνάμεις. Με τη μακρόχρονη εμπειρία του φωτίζει σημαντικές συνέπειες της στρατιωτικής καριέρας στον παράγοντα άνθρωπο.

Προτείνουμε την προσεκτική του ανάγνωση:   

Άκουσα ποικίλα σχόλια από ορισμένους και συνάντησα αμήχανες, ουδέτερες έως ζηλόφθονες αντιδράσεις στα πρόσωπα πάρα πολλών συνανθρώπων μου για «νέους 45-άρηδες» συνταξιούχους στρατιωτικούς που δεν εργάζονται και «κάθονται» ενώ είναι εργασιακά ενεργητικοί και προκλητικά μικροί για συνταξιοδότηση. Επειδή ουδείς -κατά τα φαινόμενα- εννοεί την πεμπτουσία και κρίνει επιφανειακά. Επειδή με ξεζούμισαν και μετά με πετάνε σαν στυμμένη λεμονόκουπα… Επειδή με έμαθαν και έμαθα να «πολεμάω» και να αντιμετωπίζω με θάρρος τα πάντα… Δηλώνω ευθαρσώς:

.    Όταν άφησα το Λύκειο στην ηλικία των 17 και εν έτει 1986, εισακτέος επιτυχώς στη ΣΜΥ, όταν η Ελλάδα ζούσε στην ευμάρειά της (!), η συντριπτική πλειοψηφία των συμμαθητών και φίλων μου, σάστισαν, χλεύασαν επικριτικά και αναρωτιόντουσαν με ένα μίγμα περιέργειας και καχυποψίας αν έπραττα ορθώς: «Που πάει αυτός τώρα στη ΣΜΥ». Παρόλ’ αυτά, το Σύνταγμα, η Υπηρεσία και η προκήρυξη, με δέχτηκαν στην ηλικία των 17…

.   Όταν με έστυβαν επί 2 παρά κάτι χρόνια με σκληρή εκπαίδευση στρατιωτικής σχολής -και όχι κέντρου νεοσυλλέκτων-, «πειθαρχώντας» με για να στελεχώσω τον ΕΣ, όλοι οι συνομήλικοί μου ζούσαν την ανεμελιά της εφηβείας, έχοντας ήδη πάει και «πενθήμερη»…

.   Αποφοιτώντας από τη ΣΜΥ, έμμισθος και ανεξάρτητος, παίρνοντας την πρώτη μετάθεση στη Χίο, οι συμμαθητές και φίλοι μου είτε εισέρχονταν στο Πανεπιστήμιο, είτε κατατάσσονταν στρατιώτες, είτε ήταν ακόμη άνεργοι…
.   Όταν δημιούργησα οικογένεια σε ηλικία 21 ετών (!) και έγινα πατέρας στα 23 και δεύτερη φορά στα 28 μου, οι συμμαθητές και φίλοι μου είτε τελείωναν το Πανεπιστήμιο -ολοκληρώνοντας έτσι την ανέμελη φοιτητική ζωή-, είτε υπηρετούσαν θητεία ως κληρωτοί, είτε έψαχναν για εργασία, είτε άρχιζαν ισχνά-ισχνά την επαγγελματική τους ζωή… Ενώ εγώ είχα ήδη 12 χρόνια συντάξιμης υπηρεσίας (που τώρα κατακρίνεται!) και είχα ήδη μετατεθεί 4 φορές σε Χίο, Μεσολόγγι, Σάμο, Λιτόχωρο…
. Πλην των γονέων μου και της πεθεράς μου, κανείς από τους φίλους και συμμαθητές, ελάχιστοι από τους συγγενείς (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, κι αυτού τραυματισμένου!) δε ρώτησαν επί 25 χρόνια, όταν υπηρετούσα στην παραμεθόριο (συνολικά επί 10-ετίας) πως περνούσα με την οικογένειά μου, αν χρειαζόμασταν βοήθεια, αν μας αρκούσε ο μισθός… Τα λίγα τηλεφωνήματα «ενδιαφέροντος» έλαβαν χώρα όταν υπηρετούσα σε «όμορφες» Φρουρές (Λιτόχωρο, Λάρισα, Βουδαπέστη)… Στις άδειές μου δε (πολλές φορές «υποχρεωτικά» στον τόπο καταγωγής να δω συγγενείς, αλλιώς είχαμε παρεξηγήσεις), το κόστος μετακινήσεων μείωνε σοβαρά το μισθό, ενώ, αμέτρητες φορές δημιουργούνταν τριβές και παρεξηγήσεις γιατί δεν πήγαινα να επισκεφτώ «όλους»! Αυτοί οι «όλοι» όμως, ποτέ δεν έκαναν την υπέρβαση να ξεβολευτούν και να με επισκεφθούν στον τόπο που υπηρετούσα, με -πάντα- νομιμοφανείς και ευεξήγητες δικαιολογίες… Το πιο εξοργιστικό δε είναι ότι, ΟΛΟΙ (κράτος, κοινωνία, συγγενείς, γνωστοί κλπ.), με «θυμούνται» τώρα που αποστρατεύτηκα «μικρός», με κατακρίνουν ως απόστρατο, προβάλλοντας τα γνωστά επιχειρήματα περί «νέων» συνταξιούχων, ενώ τα προηγούμενα 25 χρόνια κανείς! 

.     Ευτύχησα να έχω στη σταδιοδρομία μου υψηλότερες αποδοχές σε 3 περιόδους, αλλά στην πορεία όλες εξανεμίστηκαν στα υψηλά κοινόχρηστα, πετρέλαια, υψηλά ενοίκια, υψηλούς λογαριασμούς ΟΤΕ (λόγω απόστασης!), πολυέξοδες μετακινήσεις (άδειες κλπ.) που δεν έχουν άλλα επαγγέλματα, καθώς επίσης και μετακινήσεις για εξεύρεση κατοικίας πριν τη μετάθεση κλπ. Έξοδα που υφίστανται σε μικρό βαθμό ή καθόλου σε εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα...

.  Επειδή με μετέθεταν κάθε 2-3 χρόνια και σε 25 χρόνια πήρα 9 μεταθέσεις και μετακόμισα 11 φορές σε νέα σπίτια, δεν κατέστη δυνατό να «χτίσω» σταθερές σχέσεις (εργασιακά-ατομικά-οικογενειακά), να αγοράσω σπίτι, ή να προβώ σε οποιουδήποτε είδους «επένδυση» διότι είχα εμπόδια την απόσταση, το οικονομικό, την επικείμενη μετάθεση. Μακροπρόθεσμα, άκουγα, μάθαινα και ενημερωνόμουν ότι, όλοι οι συμμαθητές, φίλοι μου και εντόπιοι ιδιώτες (που γνώριζα στις μεταθέσεις), σταθεροποιούνταν σε κάτι, είτε εργασία, είτε αγορά σπιτιού, είτε λήψη δανείου, είτε γάμος με εντόπια σύζυγο.

.  Όταν γεννήθηκε το πρώτο μου τέκνο, μου αρνήθηκαν ολιγοήμερη άδεια (!) για να παρευρεθώ στον τοκετό και στο νοσοκομείο. Όταν αίφνης απεβίωσε η πεθερά μου (κάτοικος εξωτερικού), μου αρνήθηκαν έγκριση άδειας εξωτερικού με τη δικαιολογία ότι «είναι αργά, οι άδειες εξωτερικού προγραμματίζονται νωρίτερα». Εν τέλει, εγκρίθηκε η άδεια μετά από έντονο άγχος, εκνευρισμούς, άσκοπη αντισυναδελφική μεταχείριση και εκατοντάδες τηλεφωνήματα σε αεροπορικές εταιρείες για καθορισμό ημερομηνιών. Σε κάθε άλλη εργασία, το αυτονόητο είναι να φύγεις αμέσως, ενώ στις ΕΔ δεν είναι «τόσο απλό λόγω υπηρεσιακών υποχρεώσεων»! Την περίοδο 2005-2007, αν δεν απατώμαι, εγκρίθηκε εν τέλει δικαιούμενη άδεια του πατέρα-στρατιωτικού σε περίπτωση τοκετού της συζύγου του…
.   Στους ιδιώτες που ώρα με «θυμούνται» και οι οποίοι έχουν μείνει αμετακίνητοι στον τόπο καταγωγής τους, ή ήλθαν σε γάμου κοινωνία με εντόπιο/α σύζυγο, ή επένδυσαν-αγόρασαν-τοποθέτησαν στον τόπο τους μπαίνοντας σε δικό τους σπίτι, δεν έχω να αντιτάξω τίποτα απολύτως λόγω των παραπάνω συνθηκών εργασίας μου…! Δεν έχω να αντιτάξω αγορά κατοικίας, αγροτεμαχίου, σταθερής εργασίας της συζύγου μου, παρά μόνο τούτο: Μετά από 25 χρόνια στον ΕΣ, είμαι στυμμένος σαν λεμονόκουπα, έχοντας ξοδέψει τα καλύτερα και παραγωγικότερα χρόνια της ζωής μου σε μια ατέρμονη «μετακίνηση» δίχως απτό αποτέλεσμα…! 
.    Δηλώνω εντελώς πληροφοριακά και προς γνώση παντός ενδιαφερομένου όλου του δημόσιου τομέα  και της Υπηρεσίας, ότι, στη διάρκεια των 25 ετών (23 εκτός σχολής), εργάστηκα «εντός» στρατοπέδου -με τη μορφή υπηρεσιών, ασκήσεων, εβδομαδιαίων υπηρεσιών, επιφυλακών, είτε άλλων «υποχρεωτικών» δραστηριοτήτων (επιθεωρήσεις, καθαριότητες)-, επί 33 μήνες περίπου, οι οποίοι φυσικά ήταν απλήρωτοι, δηλαδή, 2 χρόνια και 9 μήνες χωρίς αμοιβή, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (εθνικές ΤΑΜΣ). Εν έτει 2011, εγκρίθηκε τελικά και μετά από μακροχρόνια αίτηση των πάντων, η υποχρεωτική απαλλαγή μετά από 24-ωρη υπηρεσία…

.    Ουδόλως αναφέρομαι στις εργασιακές συνθήκες του στρατιωτικού επαγγέλματος γιατί οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι νομικοί, οι γιατροί, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι κ.ο.κ., αφενός έχουν τους δικούς τους «νόμους» εργασίας, αλλά, η πειθαρχία, η «ιεραρχία», οι στυγνοί νόμοι και διαταγές του στρατεύματος, η «εξουσία» του προϊσταμένου αξιωματικού, πλάθουν, καθορίζουν, επηρεάζουν, φθείρουν και απομυζούν προσωπικότητα και ατομική ελευθερία. Εξ ου και η αποφυγή πολλών να καταταγούν για εργασία στις ΕΔ: «Δεν είναι για όλους», λένε…, «δεν αντέχω εγώ», «δε μπορώ αφεντικά στο κεφάλι μου»…
 .  Αν φαίνομαι βιολογικά μεγαλύτερος είναι γιατί η ευθύνη για το υφιστάμενο προσωπικό (για ό,τι πράξει ή δεν πράξει πολλές φορές!) που κατά καιρούς διοικούμε είναι «απλήρωτη», οι συνεχείς μετακινήσεις και τα άγχη εξεύρεσης κατοικίας, σχολείων κλπ. είναι ψυχοφθόρα, ενώ, η άστατη υπηρεσιακή ζωή (υπηρεσίες, έφοδοι, ασκήσεις κλπ.) ιατρικώς γερνούν…
.  Εφόσον το Σύνταγμα εξασφαλίζει νόμιμη συνταξιοδότηση εν έτει 2011-2012, λόγω πανθομολογουμένως ιδιάζουσων εργασιακών συνθηκών (που όλοι παραδέχονται αλλά όλοι με κατακρίνουν τώρα επειδή «αποχώρησα»), έκανα χρήση του νόμιμου δικαιώματός μου. Η Υπηρεσία δε δίνει άλλο κίνητρο για να εργαστώ επιπλέον 10 έτη -και να αποστομώσω τους επικριτές των «νέων 45-άρηδων» συνταξιούχων στρατιωτικών- όπως π.χ., να παραμείνω αμετάθετος σε τόπο συμφερόντων για το υπόλοιπο της σταδιοδρομίας μου. Η φθορά των μετακινήσεων είναι ανυπόφορη, οι ανάγκες των τέκνων πιεστικές, η οικονομική κατάσταση επέστρεψε στα επίπεδα του 1960 (!) και το μέλλον προδιαγράφεται εντελώς άγνωστο…
.  Μεγάλος αριθμός των αποστρατευθέντων κάτω των 55 ετών (όπως μας λέει η Τρόικα!) που αποχώρησαν με αίτησή τους, διακρίνονται για υψηλή επαγγελματική συνεισφορά, ηθική ακεραιότητα, «έντονη» προσωπικότητα, αναζήτηση ευκαιριών επαγγελματικής αλλά και προσωπικής εξέλιξης τους σε νέα περιβάλλοντα, υγιείς και ρομαντικές απόψεις για το στράτευμα. Ναι μεν ο «νέος συνταξιούχος» έχει εργασιακό μέλλον και δυνατότητα περαιτέρω εισφοράς και ανεκτίμητη εμπειρία, αλλά η Πολιτεία είναι κάθετα αντίθετη και διαφωνεί, «τιμωρεί την πρόωρη αποχώρηση» και απαγορεύει δια νόμου την εργασία! 
.   Συμπερασματικά, εν πλήρη συνειδήσει και ειλικρίνεια, σας λέω ότι: Απολαμβάνω τη νέα μου ζωή ως «νέος 45-άρης συνταξιούχος στρατιωτικός», τα βράδια κοιμάμαι συνειδησιακά ήσυχος εφόσον υπηρέτησα συνεπέστατα, ευσυνείδητα και νομοταγώς, χαίρομαι την οικογένειά μου κάθε μέρα, αδιαφορώ τελείως για τα επικριτικά σχόλια περί οκνηρίας, ραθυμίας, κατασπατάλησης κρατικών ταμείων, «τσάμπα» χρημάτων προς εμέ (τα οποία εκτιμώ ότι πηγάζουν κατά 90% από άγνοια και 10% από φθόνο, ζήλεια ή άλλες σκοτεινές προθέσεις), «απολαμβάνω» την ελευθερία μου -φτωχότερος μεν, ευτυχέστερος δε-, κοιμάμαι, ξυπνάω, αθλούμαι, διαβάζω, γράφω, μαθαίνω, ενημερώνομαι, μετακινούμαι, ταξιδεύω, εργάζομαι πνευματικά, βλέπω την οικογένειά μου όποτε θέλω εγώ! 

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ: 6932 955437

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ: Μείζον έγκλημα, θα επιδιώξουμε τη διερεύνηση κυβερνητικών ευθυνών


 
Ημ. δημοσίευσης: 28/07/2012 - εφημ. Η ΑΥΓΗ
Στην έντονη αντίδρασή της για την, με συνοπτικές διαδικασίες, εκκαθάριση της Αγροτικής Τράπεζας, η Οικονομική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ καταγγέλλει ότι διαπράττεται μείζον έγκλημα που θα επηρεάσει αρνητικά το μέλλον ολόκληρου του ελληνικού λαού αφού, συν τοις άλλοις, πρόκειται για την τράπεζα που ελέγχει το σύνολο της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα. Η αξιωματική αντιπολίτευση προειδοποιεί ότι δεν θα επιτρέψει την άνευ όρων παράδοση της δημόσιας περιουσίας και θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να διερευνηθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης για τη μη προάσπιση του δημοσιου συμφέροντος. Και καταλήγει απαιτώντας απαντήσεις τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την Τράπεζα της Ελλάδος σε μια σειρά από κρίσιμα και αποκαλυπτικά ερωτήματα, ανάμεσά τους για τα κριτήρια βάσει των οποίων κρίθηκε η ΑτΕ μη βιώσιμη.

Ολόκληρη η ανακοίνωση - καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ:
Καταγγέλλουμε το μείζον έγκλημα που επιχειρείται σε βάρος της Αγροτικής Τράπεζας, που, εκτός από περιουσία του ελληνικού λαού (97% ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο), αποτελεί εργαλείο ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας και παράγοντα διαφύλαξης των διατροφικών αναγκών του ελληνικού λαού.
Η Αγροτική πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο του κράτους γιατί είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του αγροτικού τομέα αφού έχει πάνω από 70% των συνολικών χορηγήσεων στον αγροτικό τομέα, αποτελεί εργαλείο για αναπτυξιακή πολιτική και εφαρμογή επενδυτικών προγραμμάτων και, το σημαντικότερο, ελέγχει το 40% του εγγείου αγροτικού κεφαλαίου.
Η επιχειρούμενη διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την τύχη ολόκληρου του ελληνικού λαού, αφού θα ελέγχει το σύνολο σχεδόν της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα. Αυτός ο οποίος ελέγχει την Αγροτική Τράπεζα, στην πραγματικότητα θα ελέγχει ως ιδιοκτήτης το 40% του εγγείου κεφαλαίου της χώρας, το οποίο είναι υποθηκευμένο σ' αυτήν, και μπορεί να τους "κατευθύνει" σε μορφές παραγωγής, οι οποίες μπορεί να μη συμφέρουν τον ελληνικό λαό. Σε μορφές παραγωγής, οι οποίες στην πραγματικότητα συμφέρουν τους "επενδυτές" της τράπεζας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δηλώνει ότι θα επιδιώξει να διερευνηθεί η ύπαρξη σοβαρών ευθυνών από την κυβέρνηση, επειδή δεν διαφυλάχθηκε σημαντικής αξίας δημόσια περιουσία και οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε εκκαθάριση.
Υπενθυμίζουμε ότι η Αγροτική Τράπεζα συμμετείχε στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI), αφού είχε τη διαβεβαίωση ότι η ζημιά θα αναπληρωνόταν μέσω της ανακεφαλαιοποίησης από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Η Αγροτική Τράπεζα, η μόνη αμιγώς κρατική τράπεζα της χώρας, είναι η μόνη που πορεύεται αυτή τη στιγμή χωρίς κρατική ενίσχυση μέσω προνομιούχων μετοχών. Τα κεφάλαια που χρειάζεται η Αγροτική Τράπεζα αφορούν αποκλειστικά απώλειες από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, σε αντίθεση με τις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που για να επιβιώσουν απαιτείται κάλυψη και των τεράστιων λειτουργικών ζημιών τους.
Η Αγροτική είναι κερδοφόρος και βιώσιμη, τουλάχιστον σε ορίζοντα τριετίας.
Επιπλέον, η ΑΤΕ διαθέτει 500 καταστήματα, διεσπαρμένα απ’ άκρη σ’ άκρη στην επικράτεια της χώρας και στις πιο απομονωμένες γωνιές της ελληνικής γης, που, αν κλείσουν θα επηρεάσουν αρνητικά τις ήδη δοκιμαζόμενες από την κρίση τοπικές κοινωνίες.
Οι αδιαφανείς διαδικασίες που προωθούνται στοχεύουν στη διάσωση των ιδιωτικών τραπεζών εις βάρος της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν θα επιτρέψει την άνευ όρων παράδοση της περιουσίας του ελληνικού λαού και καλεί την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδος:
Να απαντήσει πώς γίνεται αποδεκτή η προσφορά μιας ιδιωτικής τράπεζας, που διαθέτει κεφαλαιακή επάρκεια με ενίσχυση από το ΤΧΣ, για την απορρόφηση κρατικής τράπεζας.
Να κοινοποιήσει τα κριτήρια με βάση τα οποία κρίθηκαν βιώσιμες οι 4 τράπεζες και μη βιώσιμη η Αγροτική, τις εκθέσεις των συμβούλων για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα business plans και τα capital plans, όπως επιβάλλουν και οι διεθνείς κανόνες για τη διαφάνεια, η περίφημη Βασιλεία ΙΙ.
Να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία όλων των βιώσιμων τραπεζών ειδικά όταν παρατηρούνται φαινόμενα καταχώρισης έκτακτων προβλέψεων, και να καταγραφούν αναλυτικά οι επισφάλειες που σημειώνουν οι 4 τράπεζες.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Η επίσκεψη της «Ομάδας Αιγαίου» είναι από τα σημαντικότερα γεγονότα κάθε χρονιάς για τους νησιώτες.


ΟΜΑΔΑ ΑΙΓΑΙΟΥ*

Προσφορά... κόντρα στον καιρό

Επιχειρηματίες, γιατροί, δικηγόροι, εργάτες, υπάλληλοι, σκηνοθέτες, άνθρωποι κάθε ειδικότητας και τάξης, με κοινό παρανομαστή την αγάπη τους για τη θάλασσα και τη διάθεση για προσφορά, συνενώθηκαν, συστήνοντας την «Ομάδα Αιγαίου». Μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που οργανώνει αποστολές σε ακριτικά νησιά της χώρας με ανθρωπιστικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό χαρακτήρα.

Η αρχή έγινε στα τέλη Απριλίου του 1995, όταν τέσσερεις φίλοι, ο Απόστολος Μπιλίρης, ο Δημήτρης Ζερβογιάννης, ο Μάνος Μοσχοβός και ο Πέτρος Πουρνάκας, συνταξιδιώτες με κοινό ενδιαφέρον τη θάλασσα και τα φουσκωτά σκάφη, περιέπλευσαν το μεγαλύτερο μήκος της ελληνικής ακτογραμμής επισκεπτόμενοι τα περισσότερα από τα νησιά μας. Ομως, εκείνη τη χρονιά το ταξίδι τους έμελλε να είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα.

Απόβαση. Η εικόνα της «Ομάδας Αιγαίου» εν πλω είναι εντυπωσιακή. Η δουλειά, όμως, που γίνεται από τα μέλη της είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Απόβαση. Η εικόνα της «Ομάδας Αιγαίου» εν πλω είναι εντυπωσιακή. Η δουλειά, όμως, που γίνεται από τα μέλη της είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Είχε απαγορευτικό και τίποτα δεν έμοιαζε ίδιο με αυτά που είχαν ξαναδεί τόσες φορές: Τα λιμάνια ήταν μισοάδεια, οι δρόμοι έρημοι, τα μαγαζάκια της παραλίας κλειστά, χωρίς τη βουή και την κίνηση των παραθεριστών. Η φουρτούνα κράτησε τα σκάφη αγκυροβολημένα, αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη σκληρή καθημερινότητα και τα προβλήματα των μονίμων κατοίκων των ακριτικών νησιών: Τις δουλειές που λιγοστεύουν. Την έλλειψη των γιατρών. Το λιμάνι που δεν φτιάχνεται είκοσι πέντε χρόνια τώρα. Τα καράβια που τις περισσότερες φορές δεν έρχονται και μαζί τους ούτε και ο δάσκαλος, ενώ τα ψάρια μένουν και σαπίζουν στα ψυγεία. Αποφάσισαν λοιπόν να ενεργοποιηθούν, να προσπαθήσουν να βοηθήσουν όπου και όπως μπορούσαν. Γύρισαν πολλά νησιά εκείνον τον Απρίλη του '95. Θέλησαν να τα δουν, να τα γνωρίσουν ξανά από την αρχή, με άλλο μάτι.
Είχαν πάρει την απόφασή τους. «Στο τελείωμα εκείνου του ταξιδιού γεννήθηκε η "Ομάδα Αιγαίου"», λέει ο δικηγόρος Βασίλης Αθανασίου, που ταξιδεύει μαζί της εδώ και μία δεκαετία περίπου. «Προσωπικά, δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου η ιδέα του εθελοντισμού. Το 2003 προσέγγισα την ομάδα γιατί πάντα μου άρεσαν η θάλασσα και τα φουσκωτά και ήθελα να αποκτήσω την εμπειρία της ναυτοσύνης. Ομως, με το που γίνεσαι μέλος της "Ομάδας Αιγαίου" αλλάζουν όλα. Ξεχνάς την αφορμή που σε οδήγησε εκεί και γίνεσαι ένα με τους άλλους. Ενστερνίζεσαι τους σκοπούς τους και εκεί που νόμιζες πως δεν έχεις καθόλου χρόνο, ξαφνικά βρίσκεις», υπογραμμίζει ο ίδιος.


                                           Ανεκτίμητη προσφορά
Ορόσημο. Η επίσκεψη της «Ομάδας Αιγαίου» είναι από τα σημαντικότερα γεγονότα κάθε χρονιάς για τους νησιώτες.
Ορόσημο. Η επίσκεψη της «Ομάδας Αιγαίου» είναι από τα σημαντικότερα γεγονότα κάθε χρονιάς για τους νησιώτες.



Εδώ και 18 χρόνια, η «Ομάδα Αιγαίου» περιπλέει στα μικρά και ακριτικά νησιά του Αιγαίου προσφέροντας, σε εθελοντική αποκλειστικά βάση και σε συνεργασία με τους κατά τόπους φορείς και ιατρικούς συλλόγους, κοινωνικές και ιατρικές υπηρεσίες. Απαριθμεί 47 τακτικά μέλη και 39 δόκιμα, αλλά και πολλούς φίλους. Με 11 φουσκωτά, 70 εθελοντές, 30 γιατρούς 18 και πλέον ειδικοτήτων και το ασθενοφόρο - σκάφος «Μηνάς Ε'», που είναι εξοπλισμένο με μηχανήματα προληπτικής ιατρικής -διαθέτει ακόμα και απινιδωτή-, η Ομάδα έχει καλύψει περισσότερα από 17.000 ναυτικά μίλια και έχει επισκεφθεί τα περισσότερα μικρά, ακριτικά νησιά του Αιγαίου Πελάγους (47 νησιά, ορισμένα πάνω από 15 φορές). Με γνώμονα τη βελτίωση της ζωής των νησιωτών και την αναβάθμιση των γενικότερων συνθηκών διαβίωσής τους, οι δράσεις της Ομάδας περιλαμβάνουν την κατασκευή έργων υποδομής, την παροχή ιατρικών υπηρεσιών, την οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων και την παροχή εκπαιδευτικού και μορφωτικού υλικού σε σχολεία.
«Σε κάθε αποστολή πηγαίνουμε 55-60 άτομα και δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ενα πολύ βασικό και καίριο κομμάτι της προσφοράς μας είναι οι ιατρικές υπηρεσίες που βοηθούν πολύ σε καθημερινό επίπεδο. Στα νησιά υπάρχουν μεν αγροτικοί γιατροί και ιατρικά κέντρα, όμως συνήθως οι αγροτικοί γιατροί δεν έχουν πείρα και τα ιατρικά κέντρα μπορεί να έχουν εξοπλισμό, άλλα ούτε προσωπικό για να τον λειτουργήσει έχουν ούτε και αναλώσιμα. Έτσι, με τα φουσκωτά μας σκάφη μεταφέρουμε και λειτουργούμε σε κάθε νησί που επισκεπτόμαστε, πλήρες μικροβιολογικό και βιοχημικό εργαστήριο, συσκευές για υπερήχους καρδιάς, αγγείων κ.λπ., πτυσσόμενη οδοντιατρική έδρα και εξοπλισμό μίνι χειρουργείου, οφθαλμολογικών εξετάσεων, ΩΡΛ κ.ά. Διενεργούμε σειρά εξετάσεων στους κατοίκους των νησιών και παρέχουμε στα παιδιά προληπτικούς έλεγχους», συνεχίζει ο ίδιος.
  Ανταπόκριση. Η ευγνωμοσύνη είναι έκδηλη στους κατοίκους, που θεωρούν τα μέλη της «Ομάδας Αιγαίου», οικογένεια τους.
Ανταπόκριση. Η ευγνωμοσύνη είναι έκδηλη στους κατοίκους, που θεωρούν τα μέλη της «Ομάδας Αιγαίου», οικογένεια τους.
18ος διάπλους
Δράση με ουσία

Ο Δικηγόρος Βασίλης Αθανασίου μπήκε στην Ομάδα Αιγαίου το 2003. Φέτος θα συμμετάσχει για ένατη συνεχή χρονιά στην αποστολή της. Ο 18ος Διάπλους της Ομάδας Αιγαίου θα ξεκινήσει την Πέμπτη 10 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 20 Μαΐου. Τα 11 φουσκωτά θα αναχωρήσουν από το Λαγονήσι και στη συνέχεια θα επισκεφτούν τη Σίκινο, τη Σχοινούσα, την Αμοργό, την Πάτμο, τους Λειψούς, τους Αρκιούς, το Αγαθονήσι, τα Θύμαινα και τους Φούρνους. Για μία ακόμη χρονιά, η ομάδα θα καταπλεύσει μαζί με το πλωτό ασθενοφόρο «Μηνάς Ε'», ώστε παράλληλα με τα υπόλοιπα, να διενεργήσει σειρά εξετάσεων και προληπτικών έλεγχων στους κατοίκους των νησιών.
Ανιδιοτέλεια. Ανθρωποι από πολλούς επαγγλεματικούς τομείς απαρτίζουν την «Ομάδα Αιγαίου».
Ανιδιοτέλεια. Ανθρωποι από πολλούς επαγγλεματικούς τομείς απαρτίζουν την «Ομάδα Αιγαίου».


Παράλληλα, οι γιατροί μας εξετάζουν όλα τα κατάκοιτα περιστατικά κάθε νησιού στο σπίτι των ασθενών. Ομοίως, δίδονται διαλέξεις και γίνονται παρουσιάσεις στο πλαίσιο ενημέρωσης των κατοίκων και των εκπαιδευτικών πάνω σε διάφορα σημαντικά ιατρικά θέματα, όπως εξετάσεις πρόληψης καρκίνου του μαστού για παράδειγμα. Σε κάθε διάπλου μας εξετάζονται γύρω στα 1.500 άτομα -ο στόχος μας είναι να φτάσουμε τα 2.000- και σε πολλές περιπτώσεις αυτό αποδεικνύεται σωτήριο», αναφέρει ο κ. Αθανασίου και μνημονεύει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: «Σε ένα μικρό ακριτικό νησί του Ανατολικού Αιγαίου, υπήρχε ένας γέρος με καρκίνο στα χείλη, ο οποίος μας εξήγησε ότι ήταν αδύνατον να τον αφαιρέσει, διότι αυτό θα σήμαινε πως έπρεπε να πηγαινοέρθει στην Αθήνα τρεις φορές, μία για τη διάγνωση, μία για την έγκριση και μία για την επέμβαση, και δεν είχε τέτοιες δυνάμεις. Τελικά τον χειρουργήσαμε επιτόπου και ο άνθρωπος αυτός είναι πλέον μια χαρά».
«Κάτι άλλο που κάνουμε είναι η κατασκευή παιδικών χαρών και γηπέδων 5x5. Μέχρι τώρα έχουμε φτιάξει έξι γήπεδα ποδοσφαίρου στους Λειψούς, στην Αστυπάλαια, στους Φούρνους, στην Πάτμο, στη Σίκινο και στο Αγαθονήσι, έντεκα παιδικές χαρές σε διάφορα νησιά και πολλές μικρότερες σε αυλές σχολείων, καθώς και δύο κλειστά γυμναστήρια στους Λειψούς και στο Κουφονήσι. Ειδικά τα γήπεδα είναι πολύ σημαντικά γιατί κρατούν τους εφήβους μακριά από τις κακές συνήθειες και τους στρέφουν στον αθλητισμό. 
Αρα και αυτό είναι κρίσιμο. Το τελευταίο κομμάτι της προσφοράς μας είναι η κατασκευή έργων υποδομής, όπως το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης στη Θύμαινα και στη συνέχεια το δίκτυο υδροδότησης στον συνοικισμό Κεραμειδού, και ο αφαλατωτής στη Σίκινο. Η μονάδα διαθέτει δυναμικότητα 200 κυβικών μέτρων ημερησίως και είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες του νησιού καθ' όλη τη διάρκεια του έτους συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου αιχμής, κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό έργο, αν υπολογίσει κάποιος ότι από τον "νερουλά" το νερό, οι νησιώτες το πληρώνουν €12-€13 το κυβικό, ενώ με τον αφαλατωτή τους στοιχίζει μόλις €0,50. Εχουν άρα μεγάλο οικονομικό όφελος, καθώς και το πλεονέκτημα ότι έχουν συνεχώς νερό», προσθέτει.
Η «Ομάδα Αιγαίου» στηρίζει τα ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου, επιχειρώντας να καλύψει τα κενά του κράτους. Με όσα μέσα διαθέτει, προωθεί την ιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευση και τις συνθήκες σύγχρονης διαβίωσης, βοηθώντας με ουσιαστικό τρόπο τους ακρίτες κατοίκους. Εύλογα η ομάδα έχει τιμηθεί με πολλά διαφορετικά βραβεία και αριστεία για τις υπηρεσίες της, ακόμα και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ωστόσο, για τα μέλη της «Ομάδας Αιγαίου» -που σημειωτέον είναι όλοι εθελοντές και βάζουν τα δικά τους χρήματα για τα καθημερινά έξοδα, αφού ό,τι μαζεύουν από τις χορηγίες το προορίζουν για τα έργα υποδομών-, η πιο μεγάλη ανταμοιβή δεν είναι παρά η ευγνωμοσύνη που εισπράττουν από τον κόσμο: «Η συμμετοχή μας στις αποστολές μοιάζει με ψυχοθεραπεία: Ξεχνάς τα δικά σου προβλήματα βλέποντας τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη, να σε υποδέχονται με τέτοια αγάπη. 
Ο κόσμος δεν είναι απλά φιλικός. Σε κάνει να νιώθεις πως βρίσκεσαι ανάμεσα στην οικογένειά σου. Βλέποντας μας να πλησιάζουμε με τα φουσκωτά, σε κάποια νησιά οι παπάδες πηγαίνουν και χτυπάνε τις καμπάνες. Άλλες φορές βγαίνουν οι γυναίκες στις στέγες και κουνάνε τραπεζομάντιλα και οι άνδρες σκαρφαλώνουν στα βράχια και ρίχνουν δυναμιτάκια. Οταν βγαίνουμε στη στεριά, μας αγκαλιάζουν, μας προσφέρουν διάφορα κεράσματα, τα παιδιά μας φέρνουν λουλούδια. Όμως και σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μας, οι εκδηλώσεις αγάπης συνεχίζονται. Και στο κατευόδιο, οι κάτοικοι κατεβαίνουν σύσσωμοι στο λιμάνι για να μας αποχαιρετήσουν. Όλα αυτά σου δίνουν θάρρος και κέφι να συνεχίσεις. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε και είναι χαρά μας όταν καταλαβαίνουμε πως πιάνει τόπο, βλέποντας αυτή την αυθόρμητη ανταπόκριση των ανθρώπων», καταλήγει ο κ. Αθανασίου.

Βλέποντάς μας να πλησιάζουμε με τα φουσκωτά, οι παπάδες χτυπάνε τις καμπάνες, οι γυναίκες στις στέγες κουνάνε τραπεζομάντιλα, οι άνδρες σκαρφαλώνουν στα βράχια και ρίχνουν δυναμιτάκια...».
Ελίνα Γιαννουλοπούλου

http://www.ethnos.gr/default.asp

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Διακρίσεις μαθητών του 2ου ΓΕΛ Μεγάρων



·         Ο Γιάννης Μωραΐτης, προκρίθηκε στον Πανελλαδικό Μαθητικό Διαγωνισμό Φιλοσοφίας, και η  Κωνσταντίνα Τσολιάκου, κρίθηκε ως επιλαχούσα στον ίδιο διαγωνισμό.
·        Η Βιβή Κουμάντου και ο Παναγιώτης Παπαβασίλης,  προκρίθηκαν στον  24ο  Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πληροφορικής.
·        Ο  Γιώργος Πανταζής, διακρίθηκε στον 72ο Πανελλήνιο Μαθηματικό  Διαγωνισμό «Ο Θαλής»  2011-2012.
·        Ο μαθητής μας Παναγιώτης Παπαβασίλης κατέλαβε την τρίτη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τριάθλου (750μ κολύμπι, 20 χλμ ποδήλατο και 5 χιλιόμετρα τρέξιμο).
Πάντα επιτυχίες...

______________________________
* από την εφημερίδα "Κάτι τρέχει με το 2ο ΓΕΛ Μεγάρων" αρ. φ. 1ο.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ο άνθρωπος που δεν έχει ανάγκη τη ΔΕΗ και τα βενζινάδικα


Τρία χρόνια έχει να πατήσει το πόδι του σε βενζινάδικο και 16 χρόνια να του έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ και φυσικά ούτε τώρα του ήρθε το… χαράτσι!

Ο 50 χρονος ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός έχει καταφέρει να αποκτήσει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας, αλλά και να μετακινείται με καύσιμο από σάπια φρούτα.
Ο άνθρωπος που δεν είχε ανάγκη τη ΔΕΗ
Ο Μ. Καλογεράκης κινεί το μηχανάκι του με καύσιμο που παράγει από ζάχαρη, ζαχαροκάλαμο και σάπια φρούτα.
Πρόκειται για τον 50χρονο «πολυμήχανο» ερασιτέχνη ερευνητή Μιχάλη Καλογεράκη, ένθερμο οπαδό της πράσινης ενέργειας, ο οποίος έχει εγκαταστήσει στο σπίτι του στις Γούρνες Ηρακλείου τη δική του «ΔΕΗ», το δικό του παρασκευαστήριο καυσίμου, αλλά και τους δικούς του αυτοσχέδιους… αντιδραστήρες, όπου προχωρεί σε διάσπαση υδρογόνου και οξυγόνου.  

Η αιολική ενέργεια στην υπηρεσία του Μιχάλη Καλογεράκη
Ο Μιχάλης Καλογεράκης, ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός στο επάγγελμα, έχει καταφέρει επί χρόνια να έχει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με τη χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Παράλληλα, στην αποθήκη του σπιτιού του παράγει το οικολογικό καύσιμο από ζαχαροκάλαμο και σάπια φρούτα, το οποίο, σε συνδυασμό με μια μικρή μετατροπή στον κινητήρα της μηχανής του, του έχει δώσει μέχρι σήμερα πάνω από 25.000 δωρεάν χιλιόμετρα.  
«Εχω μετατρέψει την αναλογία καυσίμου – αέρα. Η βενζίνη θέλει περισσότερο οξυγόνο για να αναφλεγεί, ενώ το αλκοόλ πολύ λιγότερο»,δηλώνει στο «Εθνος» ο ερασιτέχνης ερευνητής προσθέτοντας ότι η πατέντα του βασίζεται στην επεξεργασία του οινοπνεύματος από τα σάπια φρούτα και τη ζάχαρη και στη μετατροπή που έχει κάνει ο ίδιος στον κινητήρα της μοτοσικλέτας του.
Το τελικό μείγμα, λέει, είναι σαν μια πολύ δυνατή ρακή, 75 βαθμών, και αν κάποιος το αραιώσει μπορεί να το πιει χωρίς κανένα πρόβλημα.
Η παραγωγή, όπως αναφέρει, γίνεται «από χαλασμένα φρούτα που έχουν ζάχαρη ή και από ζαχαροκάλαμα τα οποία χρησιμοποιώ. Λιώνουμε τα προϊόντα και βάζουμε λίγη μαγιά μαγειρικής και νερό.Μέσα σε λίγα 24ωρα έχουμε έτοιμο καύσιμο για απόσταξη αλλά χρειάζεται να ρίξουμε ακόμα και μαγειρική σόδα, η οποία διαλύει τα οξέα που είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο, επικίνδυνα όμως για τα μέταλλα. Στη συνέχεια ακολουθεί η απόσταξη, η οποία γίνεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν καίμε δηλαδή καύσιμο, αλλά απλώς χρησιμοποιούμε το περίσσευμα από τα φωτοβολταϊκά».  
Οι Αυτοσχέδιοι αντιδραστήρες του 50χρονου ηλεκτρολόγου για την παραγωγή ενέργειας
Οι Αυτοσχέδιοι αντιδραστήρες του 50χρονου ηλεκτρολόγου για την παραγωγή ενέργειας
Πειράματα
Καθημερινά, το σύστημα του 50χρονου μπορεί να παράγει πάνω από 10 λίτρα καυσίμου, ενώ έγινε γνωστό ότι τα ίδια καύσιμα μπορεί, πέρα από το μηχανάκι, να χρησιμοποιηθούν και για τα αυτοκίνητα αρκεί να γίνει η σχετική μετατροπή του κινητήρα τους.
«Εχω κάνει πείραμα τροποποιώντας κινητήρα εσωτερικής καύσης, το οποίο πέτυχε, αλλά δεν έχω τα χρήματα να το χρησιμοποιήσω σε αυτοκίνητο»,τονίζει. 
Ο κ. Καλογεράκης έχει εγκαταστήσει και λειτουργεί στην αποθήκη του σπιτιού του τους δικούς του αυτοσχέδιους αντιδραστήρες, μέσω των οποίων το νερό παράγει ρεύμα και θέρμανση.  
Ο άνθρωπος που δεν είχε ανάγκη τη ΔΕΗ
«Οταν έχεις ήλιο, νερό, αέρα, έχεις τα πάντα. Η χώρα μας έχει απλόχερα από τον Θεό όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και θα πρέπει οι πολιτικοί μας σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, που βρίσκεται η χώρα μας, να δώσουν κίνητρα και κατευθύνσεις για την πράσινη ενέργεια ώστε να πάμε μπροστά», σημειώνει και προειδοποιεί ότι «πολύ σύντομα θα έρθει η ώρα που το νερό θα αντικαταστήσει τα κλασικά υγρά και ορυκτά καύσιμα που καταστρέφουν τον πλανήτη». 
Εξηγεί, μάλιστα, πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
«Ξεκινάμε με την κατασκευή ενός πολύ αποδοτικού αντιδραστήρα από ανοξείδωτο χάλυβα που θα διασπάσει το νερό στα συστατικά του. Οταν λέμε »αποδοτικό» σημαίνει ότι αποδίδει με μία κιλοβατώρα 200 λίτρα αερίου καυσίμου.Το υδρογόνο και το οξυγόνο αποθηκεύονται σε μια δεξαμενή. Από τη δεξαμενή μέσω διαφόρων συστημάτων ασφαλείας μπορεί να καταλήξει σε ένα καυστήρα για θέρμανση, σε μια κουζίνα ή σε ένα αυτοκίνητο.Η ενέργεια που χρειάζεται ο αντιδραστήρας για να διασπάσει το νερό δίδεται από φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτρια.Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε την απόλυτη σταθεροποίηση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας».
ethnos.gr